Γράφει ο Δρ. Δαυίδ Γ. Συμεωνίδης, Ογκολόγος-Παθολόγος, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστεύσας της Ευρωπαϊκής Ογκολογικής Εταιρείας, που εδρεύει σε Αθήνα, Πειραιά και Αργολίδα, πως ο καρκίνος του μαστού αποτελεί πλέον σε πολλά μέρη του κόσμου τον πιο συχνό τύπο καρκίνου στις γυναίκες ξεπερνώντας πλέον τα αντίστοιχα ποσοστά για τον πνεύμονα. Αυτό σαφώς έχει επηρεαστεί και από τις νέες και έγκαιρες μεθόδους διάγνωσης, αλλά κυρίως από τα συνεχώς εξελισσόμενα πρωτόκολλα παρακολούθησης του γενικού πληθυσμού. Πληθώρα οδηγιών ανανεώνονται συνεχώς κατηγοριοποιώντας τα άτομα ανάλογα με τους παράγοντες κινδύνου σε πιο ειδικούς τρόπους ελέγχου για την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνο του μαστού.

Το ερώτημα λοιπόν πότε μια γυναίκα θα επισκεφθεί κάποιον ειδικό για θέμα μαστού δεν έχει και πολλή εγκυρότητα. Τα βασικά πρωτόκολλα πρόληψης δεν αφορούν συγκεκριμένα άτομα ή γυναίκες μόνο με κληρονομικότητα, αλλά μας αφορούν όλους. Δεν χρειάζεται να υπάρξει κάποιο πρόβλημα για να κάνει μια γυναίκα μαστογραφία. άλλωστε το θέμα είναι να βρεθεί οποιοδήποτε πρόβλημα μέσω της πρόληψης πριν προλάβει να εμφανίσει οποιοδήποτε σύμπτωμα. Ο χρυσός αρχικός κανόνας είναι η μαστογραφία αναφοράς στα 40 και μετά ετησίως ανάλογα βέβαια και με πιθανά ευρήματα. Εννοείται πως αν δεν περιγράφονται παθολογικά ευρήματα αυτό δεν αντικαθιστά μια ιατρική επίσκεψη και κλινική εξέταση. Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Η εξέταση από έναν ειδικό, μαζί με απεικονιστικό έλεγχο αποτελούν τη συνολική μέθοδο πρόληψης.

Τι συμβαίνει όταν μια γυναίκα παρατηρήσει κάτι διαφορετικό στο μαστό της; Εδώ πρέπει όσο το δυνατόν ο φόβος μιας πιθανής αρνητικής διάγνωσης να μην την κρατήσει μακριά από μια απλή ιατρική επίσκεψη. Αρχικά στο όργανο που ονομάζεται μαστός δεν υπάρχει μόνο ο καρκίνος σαν παθολογικό εύρημα, οπότε μπορεί να συμβαίνει και κάτι τελείως διαφορετικό, δεν αξίζει σε καμία περίπτωση το ρίσκο αυτό. Εδώ να τονίσουμε πως μια έγκαιρη διάγνωση μπορεί να επιτύχει πλήρη έλεγχο της νόσου στο 94% των περιπτώσεων.

Για να φθάσουμε όμως σε αυτό το βήμα προηγείται ένα άλλο εξίσου σημαντικό και είναι η αυτό-εξέταση. Είναι εξαιρετικά σημαντικό κάθε γυναίκα να γνωρίζει το σώμα της και συνεπώς τους μαστούς της. Αυτό δεν σημαίνει πως θα κάνει η ίδια κάποια διάγνωση, ούτε σε καμία περίπτωση αυτό δεν αντικαθιστά μια εξιδεικευμένη κλινική εξέταση. Όμως σε αυτή τη περίπτωση αν παρατηρήσει κάτι διαφορετικό, ακόμα κι αν της φαίνεται τελείως ασήμαντο, θα πρέπει να απευθυνθεί σε έναν ειδικό, τίποτα ποτέ δεν πρέπει να θεωρείται από την ίδια άνευ ουσίας.

Ποιο είναι το συμπέρασμα λοιπόν; Η επιστήμη είναι ένα ασφαλές εργαλείο που υπηρετεί την ανθρώπινη υγεία, ας μην την αφήσουμε έξω από την ζωή μας.  Ας αφιερώσει κάθε γυναίκα λίγο περισσότερο χρόνο στο θέμα της έγκαιρης διάγνωσης. Ας αναζητήσει μια επιστημονική άποψη όταν η ίδια θεωρήσει πως κάτι διαφορετικό έχει ψηλαφίσει στο μαστό της. Αντίστοιχα όμως και ο ιατρός οφείλει να μην υποτιμήσει κανένα εύρημα και πάντα να λαμβάνει με προσοχή την άποψη της κάθε γυναίκας, καθώς αυτή γνωρίζει το σώμα της καλύτερα από κάθε άλλον.